Εντερική μικροχλωρίδα και ασθένειες του ήπατος

Η διμερής σχέση μεταξύ του εντέρου και του ήπατος μπορεί να είναι ένα εκπληκτικό γεγονός για πολλούς ανθρώπους. Αυτή η συσχέτιση προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την ανατομική εγγύτητα και των δύο οργάνων, αλλά υπάρχει επίσης μια λειτουργική σύνδεση μεταξύ του εντερικού βλεννογόνου και του ήπατος. Αυτή η σύνδεση είναι η φλεβική φλέβα, η οποία είναι σχετικά μικρή, αλλά έχει μεγάλη διάμετρο και είναι μια φυσική σύνδεση του πεπτικού συστήματος με το συκώτι.

Τα θρεπτικά συστατικά και τα μικροθρεπτικά συστατικά που απορροφώνται στο λεπτό έντερο μπαίνουν πρώτα στο ήπαρ, όπου επεξεργάζονται πριν μεταδοθούν στην καρδιά. Η γαστρεντερική οδός που συνδέεται άμεσα με το ήπαρ εκτείνεται από τον κάτω οισοφάγο έως το ανώτερο τμήμα του πρωκτικού καναλιού. Περιλαμβάνει επίσης αιμοφόρα αγγεία από τη σπλήνα και το πάγκρεας.

Η περίσσεια ζάχαρης μετατρέπεται σε λίπος, το οποίο μπορεί να αποθηκευτεί σε ηπατικά κύτταρα.

Συνέπειες της βλάβης του ήπατος

Όταν το ήπαρ είναι κατεστραμμένο, τα ένζυμα του ήπατος εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Το επίπεδο των ηπατικών ενζύμων στο αίμα είναι ανάλογο με το βαθμό της ηπατικής βλάβης. Το γεγονός της βλάβης του ήπατος μπορεί να επιβεβαιωθεί με μελέτες που βασίζονται στη μέτρηση της ανοσολογικής απόκρισης που ελέγχουν την παρουσία ειδικών “δεικτών” στο αίμα.

Η ασθένεια του λιπώδους ήπατος είναι αποτέλεσμα της περίσσειας ζάχαρης στην καθημερινή διατροφή, επειδή η αχρησιμοποίητη ζάχαρη μετατρέπεται σε λίπος, το οποίο συσσωρεύεται στα ηπατικά κύτταρα. Αυτός ο μηχανισμός εμποδίζει τη λειτουργία των ηπατικών κυττάρων και τελικά οδηγεί στη στεάτωση του. Το κατεστραμμένο ήπαρ παράγει τον συνδετικό ιστό που περιβάλλει το όργανο. Αυτή η διαδικασία αναφέρεται ως κίρρωση του ήπατος ή ηπατική ίνωση. Τα αιμοφόρα αγγεία σφίγγουν, πράγμα που περιορίζει τη ροή του αίματος στα ηπατικά κύτταρα και, συνεπώς, τον θάνατο αυτού του σημαντικού οργάνου.

Η μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσο είναι η πιο συνηθισμένη ηπατική νόσο στον κόσμο, η οποία προκύπτει σε σχέση με την παχυσαρκία, τις διαταραχές της διαχείρισης του λίπους, τον διαβήτη ή ως παρενέργεια των αντιφλεγμονωδών και ορμονικών φαρμάκων.

Ο μόνος τρόπος για τη θεραπεία του μη αλκοολούχου λιπώδους ήπατος είναι να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας. Δεν υπάρχει φαρμακολογικός παράγοντας που να θεραπεύει αυτή την ασθένεια. Ένας από τους παράγοντες που οδηγούν στο μη αλκοολικό λιπώδες ήπαρ είναι μια περίσσεια δυσμενών βακτηρίων στο λεπτό έντερο και αυξημένη διαπερατότητα του εντέρου. Η δυσμενή βακτηριακή χλωρίδα παράγει αιθανόλη και λιποπολυσακχαρίτες στην πεπτική οδό. Αυτές οι ουσίες προκαλούν έντονο οξειδωτικό στρες και αύξηση της φλεγμονής που οδηγεί στο λιπώδες ήπαρ.

Οι άνθρωποι που λαμβάνουν προβιοτικά και προβιοτικά συμπληρώματα έχουν καλύτερα αποτελέσματα: ηπατικά ένζυμα, πρωτεΐνη C-αντιδρώσα, παράγοντες νέκρωσης όγκων, ίνωση. Τα πρεβιοτικά και τα προβιοτικά μειώνουν τον αριθμό των δεικτών φλεγμονής και βελτιώνουν τους υπόλοιπους δείκτες που υποδεικνύουν καλύτερη κατάσταση του ήπατος.

Αναγέννηση βακτηριακής χλωρίδας με χρήση προβιοτικών και πρεβιοτικών

Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της χρήσης προβιοτικών συμπληρωμάτων είναι ο αποικισμός της πεπτικής οδού από ευεργετικά βακτήρια. Και τα ευεργετικά και τα επιβλαβή βακτηρίδια αποικίζουν τον πεπτικό σωλήνα, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για φαγητό. Όταν εισάγουμε μια μεγάλη ποσότητα ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο, τότε τα ευεργετικά βακτήρια κυριαρχούν και τα επιβλαβή βακτηρίδια εξαλείφονται. Τα οφέλη για τον οργανισμό είναι τεράστια. Πρώτα απ ‘όλα, το ανοσοποιητικό σύστημα ενισχύεται και βελτιώνεται η ποιότητα της πέψης και αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών. Τα πρεβιοτικά, όπως τα φρουκτοολιγοσακχαρίδια, είναι ένα μέσο που διατηρεί ευεργετικά βακτήρια στο έντερο και αποτρέπει τον πολλαπλασιασμό επιβλαβών μικροοργανισμών.